Επιτάγχυνση εξελίξεων

Το ερώτημα είναι απλό. Ποιος ο στόχος των νέων φορολογικών μέτρων της κυβέρνησης;

Το να πετύχει τις προδιαγραφές της ΕΕ για τη μείωση του ελλείμματος είναι αναμφίβολα ένας στόχος σημαντικός. Τουλάχιστον από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν μπορεί να διαπραγματευτεί κάποιους άλλους επιεικέστερους όρους, πρέπει να προσαρμοστεί με όσους της επιβάλουν οι Βρυξέλλες.

Το θέμα είναι αν πράγματι δια της οδού της σκληρής φορολόγησης θα μαζευτούν τα χρήματα που χρειάζονται, όταν απ’ την άλλη πλευρά οι δαπάνες έχουν εκτοξευθεί και ότι χρήμα μαζεύεται πηγαίνει σε διάφορες άλλες «μαύρες τρύπες». Καλώς ή κακώς, το κράτος παραμένει σπάταλο και οι εισπρακτικοί του μηχανισμοί ημιαδρανείς. Ό,τι λοιπόν θα βάλει από την μια πλευρά θα το χάσει απ’ την άλλη, όσο δεν περιορίζει τις διαρροές.

Κατά συνέπεια το ερώτημα εξειδικεύεται. Ποιο είναι το οικονομικό ισοζύγιο των φορολογικών μέτρων στην εξίσωση κόστους – οφέλους; Μήπως δηλαδή με την επιβολή των νέων μέτρων προκαλούνται περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επιδιώκεται να λυθούν;

Μαζεύοντας ό,τι χρήμα έχει απομείνει στην αγορά και τους καταναλωτές, οι τζίροι μειώνονται ακόμα περισσότερο με αποτέλεσμα περαιτέρω ύφεση. Κι όσο η χώρα βυθίζεται σε ύφεση, τόσο η προσδοκία της ανάκαμψης θα απομακρύνεται. Κι όσο αγορά και καταναλωτές θα χάνουν την ελπίδα τους, τόσο περισσότερο θα «συντηρητικοποιείται» η οικονομική τους συμπεριφορά. Κι επειδή η οικονομία είναι και ψυχολογία, με την αντιαναπτυξιακή ψυχολογία που επικρατεί στην αγορά σε λίγο δεν θα υπάρχει χρήμα να μαζευτεί, ακόμα και με την επιβολή σκληρότερων φορολογικών μέτρων.

Κάπου εκεί τα πράγματα οδηγούνται σε αδιέξοδο. Το πρόβλημα γενικεύεται και οξύνεται. Γίνεται σαφής η ανάγκη ριζικής αλλαγής πλεύσης. Η λύση δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Και πολιτική λύση σημαίνει εκλογές.

Από το Σεπτέμβριο του 2007 στο Σεπτέμβριο του 2009, άλλαξαν πολλά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει παραδεχθεί προεκλογικά ότι οι οικονομικές συνθήκες μεταβάλλονται ραγδαία. Ζούμε μια πρωτοφανή κατάσταση. Κατά συνέπεια, οι λόγοι που οι πολίτες εμπιστεύτηκαν τη διακυβέρνηση της χώρας προ δυο ετών, πλέον, έχουν εκλείψει.

Από το Φθινόπωρο ο κ. Καραμανλής θα βρεθεί τη θέση να πάρει νέες αποφάσεις. Να αναπροσαρμόσει την οικονομική του πολιτική. Χρειάζεται νέα λαϊκή εντολή για να το κάνει.

Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε 28.06.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...