Χρειάστηκαν δεκαπέντε χρόνια – απ’ όταν ανέλαβε υπουργός Οικονομικών επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου – για να κατανοήσει ο Αλέκος Παπαδόπουλος τα αίτια του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, την παθογένεια της Κρατικής Διοίκησης και την απαξίωση του Δημόσιου συστήματος Υγείας. Η «αποκάλυψη» (!) – σύμφωνα με τη φράση που ο ίδιος χρησιμοποίησε – έγινε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του, «τα βήματα του Έστερναχ». Εκεί, ενώπιον πολλών φίλων και απλών πολιτών που κατέκλυσαν την αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, ο δημοφιλής έκανε τρεις εξομολογήσεις.
Είπε ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν είναι ούτε το έλλειμμα, ούτε το χρέος, αλλά το πολιτικό σύστημα. Κατηγόρησε το πολιτικό σύστημα ότι χρησιμοποιεί τη δημόσια διοίκηση ως δεξαμενή ψηφοθηρικής πελατείας για την αναπαραγωγή του. Παραδέχθηκε ότι η αδυναμία του κράτους να εξυγιάνει το σύστημα δημόσια υγείας οφείλεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης.
Τιμά πράγματι τον κ. Παπαδόπουλο το γεγονός ότι προέβη σε αυτές τις παραδοχές – εξομολογήσεις, έστω και μετά από τόσα χρόνια στον ενεργό πολιτικό βίο. Κι είναι ευτυχές που αναγνώρισε τη δική του ευθύνη, καθώς όπως είπε «είμαι κι εγώ μέρος αυτού του συστήματος, συμμέτοχος διαμορφωτής και άρα συνυπεύθυνος». Το δυστυχές είναι πως σε τέτοιου είδους παραδοχές προβαίνουν πολιτικοί που βρίσκονται στη δύση της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Όταν διαπραγματεύονται την πολιτική τους υστεροφημία και διεκδικούν το χαρακτηρισμό του «σοφού» της πολιτικής.
Είναι όμως απορίας άξιο πως ένα πολιτικός διεκδικεί το σεβασμό και την εκτίμηση όταν χρειάστηκε τόσο χρόνο για να κατανοήσει ό,τι οι απλοί πολίτες αντιλαμβάνονται από τα πρώτα κιόλας χρόνια που μπαίνουν στη παραγωγική διαδικασία κι έρχονται αντιμέτωποι με όλο αυτό το απαξιωμένο και κατακριτέο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Όμως, παρά την καθυστερημένη αποκάλυψη των αιτιών της ελληνικής παθογένειας, ο κ. Παπαδόπουλος είναι απ’ τους ελάχιστους Έλληνες πολιτικούς που την ομολόγησε δημοσίως. Και μέσα απ’ τα λόγια του, αρκετοί Έλληνες πολίτες – πολλοί περισσότεροι εκ των παρευρισκομένων φίλων του που βρέθηκαν στον προαύλιο χώρο της Παλαιάς Βουλής – θα ανακάλυψαν έναν άξιο πολιτικό εκπρόσωπο.
Ωστόσο, για να αλλάξει πορεία η χώρα, ένας ή δέκα… Παπαδόπουλοι δεν φτάνουν. Οι Έλληνες πολίτες οφείλουν να κάνουν κι αυτοί με τη σειρά τους, τις δικές τους ανακαλύψεις. Να εντοπίσουν τα πρόσωπα εκείνα που θα έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν έγκαιρα τα αίτια της ελληνικής παθογένειας. Να εντοπίσουν τα πρόσωπα εκείνα που θα έχουν το θάρρος να αναμετρηθούν με τα αίτια της ελληνικής παθογένειας. Να ανακαλύψουν τους νέους πολιτικούς που θα αξίζει να τους εκπροσωπούν.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 13.02.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
