Ένας τρόπος για να μην παρεμβάλλονται τα ΜΜΕ ανάμεσα στην πολιτική ηγεσία του τόπου και τους πολίτες, είναι η παρακολούθηση των συζητήσεων στη Βουλή. Τις περισσότερες φορές βέβαια, το θέαμα είναι βαρετό και αποκαρδιωτικό. Άλλες φορές, όμως, μπορεί να οδηγήσει στην εξαγωγή χρήσιμων πολιτικών συμπερασμάτων.
Ευτυχώς, το τελευταίο διάστημα, σχεδόν κάθε βδομάδα, οι Έλληνες πολίτες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν σε ζωντανή μετάδοση τους πολιτικούς αρχηγούς να διασταυρώνουν το ξίφη τους και να κάνουν αντιπαράθεση επιχειρημάτων από το βήμα της Βουλής. Πρόκειται για θετική εξέλιξη και δίνει την ευκαιρία σε όσους πολίτες ενδιαφέρονται πραγματικά για το πολιτικό γίγνεσθαι στον τόπο να διαμορφώσουν προσωπική άποψή για τις θέσεις κάθε κόμματος, αλλά το κυριότερο να διαμορφώσουν άποψη για κάθε πολιτικό αρχηγό.
Θετικό είναι επίσης το γεγονός ότι οι πολιτικοί αρχηγοί δεν αρνούνται τον κοινοβουλευτικό διάλογο – όχι μόνον επειδή είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος στη Δημοκρατία μας – αλλά κυρίως επειδή είναι κι αυτός ένας τρόπος τα κόμματα και οι ηγεσίες τους να συντηρούν ένα ελάχιστο σημείο επαφής και συνεννόησης και να διατυπώνουν με καθαρότητα και διαφάνεια τις πολιτικές τους.
Στο πλαίσιο αυτού του κοινοβουλευτικού διαλόγου διεξήχθη χθες συζήτηση μεταξύ των πολιτικών αρχηγών για την εξωτερική πολιτική. Ήταν μια συζήτηση ουσίας κι όσοι είχαν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν θα μπορούσαν εύκολα να διαπιστώσουν τις μεγάλες διαφορές που το κάθε κοινοβουλευτικό κόμμα και ο κάθε πολιτικός αρχηγός προσεγγίζουν τα ευαίσθητα εθνικά θέματα, που αντιλαμβάνονται την έννοια του εθνικού συμφέροντος.
Ο πρωθυπουργός, παρά τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον οποίο κατηγόρησε για «ανευθυνότητα», επέμεινε στη γραμμή της συναίνεσης, θέλοντας να δείξει έστω και στα λόγια ότι προσβλέπει στη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ για την έξοδο της χώρας απ’ τη κρίση με τις λιγότερες επιπτώσεις και τη βελτίωση της διεθνούς της εικόνας.
Ο κ. Παπανδρέου απ’ την πλευρά αφού επέκρινε τον κ. Καραμανλή για συγκεκριμένες επιλογές που κατά τη γνώμη του έπληξαν τα συμφέροντα της χώρας, διατύπωσε με σαφήνεια μια άλλη αντίληψη για το πώς αντιλαμβάνεται την ισχύ και τη θέση της Ελλάδας στον κόσμο, θέτοντας πέντε βασικές αρχές που τον διαφοροποιούν την πολιτική του αντίληψη απ’ αυτήν του κ. Καραμανλή.
Ο δε κ. Καρατζαφέρης που προκάλεσε και τη συζήτηση, εκτός από τις γνωστές «πατριωτικές» του απόψεις, αναλώθηε κυρίως σε μια διμέτωπη προσωπική επίθεση εναντίον των προσώπων που – κατά τη γνώμη του – απειλούν τις εξουσίες του κ. Καραμανλή, της κας Μπακογιάννη και του κ. Παπανδρέου, κατά τρόπο που επιβεβαίωσε περίτρανα την απόφασή του να στηρίξει πολιτικά τον κ. Καραμανλή.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 13.03.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
