Το πρώτο εξάμηνο του 2003 η Ελλάδα αναλάμβανε την Προεδρία της ΕΕ σε μια ιδιαίτερη δυσμενή συγκυρία. Τότε δεν ήταν η διεθνής οικονομική κρίση που πλήττει σήμερα τον Πλανήτη. Ήταν όμως η απαρχή για την εκδήλωσή της έξι χρόνια μετά.
Ήταν τότε που οι ΗΠΑ αποφάσιζαν να εκστρατεύσουν εναντίον του Ιράκ αγνοώντας φίλους και συμμάχους, αγνοώντας τα παγκόσμια θεσμικά όργανα. Ήταν τότε που οι ΗΠΑ αποφάσιζαν ένα δαπανηρό πόλεμο που αποδιοργάνωσε την αμερικανική οικονομία, που αποσυντόνισε τις λεπτές ισορροπίες του παγκόσμιου οικονομικού οικοδομήματος, που οδήγησε σε ραγδαία άνοδο των τιμών των πρώτων υλών, που ενίσχυσε τη καχυποψία του μουσουλμανικού κόσμου με τη Δύση, που δίχασε την Ευρώπη.
Μια Ευρώπη που η πλειονότητα των ηγετών της μπορούσε από τότε να διακρίνει τις δυσμενείς επιπτώσεις της μονομερούς ενέργειας των ΗΠΑ. Ένας απ’ αυτούς ήταν κι ο κ. Κώστας Σημίτης που ανέλαβε, λόγω και της ιδιότητας του ως προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα μέσα στην Ένωση, καταρχήν, και να διαπραγματευτεί παράλληλα με την αμερικανική κυβέρνηση τη διατήρηση ευρωατλαντικού δεσμού. Ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα για όσους το έζησαν από κοντά. Ωστόσο, στα μάτια της ευρωπαϊκής ελίτ, αλλά και της κοινής γνώμης, η Ελλάδα καταξιώθηκε ως μια μικρή χώρα που έχει τη δυνατότητα να διαχειρίζεται με επάρκεια λεπτά διπλωματικά ζητήματα, να καταθέτει εποικοδομητικές ιδέες και να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις. Το βασικότερο δημιούργησε την εικόνα μιας χώρας που δεν περιορίζεται στο βαλκανικό της περίγυρο, αλλά δρα δημιουργικά στο ευρύτερο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Πέντε χρόνια μετά η εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη και τον κόσμο, είναι διαφορετική. Παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο εκλείπουν. Η Ελλάδα απασχολεί την ΕΕ περισσότερο με τα προβλήματα της, παρά με τις λύσεις που προτείνει. Σε κάθε συζήτηση το ίδιο μοτίβο. Λόγω Σκοπιανού και ελληνοτουρκικών ξοδεύεται πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο. Τα οικονομικά της χώρας δεν βελτιώνονται και τα φαινόμενα εκτεταμένης διαφθοράς έχουν αρχίσει να φτάνουν στα αυτιά των Ευρωπαίων και ενοχλούν.
Προ μερικών εβδομάδων η ΕΕ αποφάσισε να περικόψει την παροχή κοινοτικών κονδυλίων στη Βουλγαρία επικαλούμενη τη διαφθορά στη γειτονική χώρα. Κι από τη στιγμή που κατά τεκμήριο οι γείτονες αλληλοεπηρεάζονται, το πρόβλημα θα είναι να θεωρεί ότι τις «κακές συνήθειες» των Βουλγάρων ακολουθούν κι οι Έλληνες. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο όπου απαιτούνται χρήματα στην αγορά, τα οποία όλα αυτά τα χρόνια ήταν κατά το πλείστον κοινοτικά και στήριζαν το «θαύμα» της ελληνικής ανάπτυξης, το ενδεχόμενο περικοπής κοινοτικών κονδυλίων θα ήταν το εφιαλτικότερο σενάριο για τον τόπο.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ 4.12.2008)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
