Πως θα μπορούσε να γίνει ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου, μόνο ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης το γνωρίζει. Αλλά για να το υποσχεθεί στους οπαδούς του, κάτι παραπάνω θα γνωρίζει…
Ένα είναι βέβαιο. Ότι ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δεν είναι αλαζόνας. Για οτιδήποτε άλλο μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς, εκτός από αλαζονεία κι αμετροέπεια. Κατά συνέπεια, προσοχή! “Ο Καρατζαφέρης έχει φιλόδοξα σχέδια”. Αυτό είναι πλέον σαφές, κρίνοντας από την πορεία που είχε μέχρι σήμερα.
Πολύ καλός γνώστης του “πολιτικού ανταρτοπόλεμου”, κατάφερε με συνεχείς ελιγμούς και πρόσκαιρες συμμαχίες να επιβάλει την παρουσία του στο πολιτικό στερέωμα. Οδηγός του κάθε φορά το υπεροξυμένο πολιτικό του αισθητήριο. Το αδιαμφισβήτητο το ταλέντο του να διαισθάνεται τις αγωνίες του απλού κόσμου, κρατώντας ο ίδιος ρόλο παρηγορητή του. Το ευρύ δίκτυο πληροφοριών που ελέγχει και αξιοποιεί κατά το δοκούν…
Μπήκε στην πολιτική υπό την προστασία της οικογένειας Μητσοτάκη, αλλά δε δίστασε στη συνέχεια να αρχίσει επιθέσεις εναντίον της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Στήριξε τον Κώστα Καραμανλή στα αρχικά του βήματα, αλλά δε δίστασε να συγκρουστεί μαζί του, προκαλώντας τον να διαγράψει. “Πούλησε” την πολιτική του αυτονόμηση, εξαργυρώνοντας τη με ψήφους της ανένταχτη και διάσπαρτης Ακροδεξιάς, αλλά δε δίστασε να παγώσει τις σχέσεις του με ορισμένους εκπροσώπους της, όταν διαισθάνθηκε ότι μπορούσε να διευρύνει το κομματικό του ακροατήριο. Αναζήτησε νέα προστασία και την εξασφάλισε από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλου, συγχρονίζοντας τη ρητορική του, με τις πολιτικές που συχνά εξέφραζε εκείνος. Μπορεί σήμερα η σχέση του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να μην είναι εξίσου θερμή, πλην όμως διατηρεί ακόμα στενούς δεσμούς με την Εκκλησία.
Δεν διατηρεί την υπεραπλουστευμένη “καθαρή” και γωνίες ρητορική του, που κέντριζαν τα εθνικό-πατριωτικό-θρησκευτικά ανανακλαστικά μια σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων. Όσο διευρύνει την ισχύ του, αναζητά να βρει απήχηση και σε άλλα κοινωνικά στρώματα, χωρίς να εμφανιστεί ανακόλουθος με εκείνα που τον στήριξαν μέχρι σήμερα. Έγκαιρα και επιδέξια είχε εισάγει στη ρητορική του την ανάγκη “κάθαρσης” και “απαλλαγής” του πολιτικού συστήματος από την οικογενειοκρατική αντίληψη που το διέπει. Κάποια στιγμή δεν θα χρειαστεί ιδιαίτερος κόπος για να αποδώσει σε αυτή την “απαξίωση” του…
Το ζητούμενο είναι ποιος θα είναι ο ορατός ή αόρατος νέος “προστάτης” ή συγκυριακός “σύμμαχός” του. Σε συνθήκες ανοικτής ή υπόγειας σύγκρουσης του μιντιακού κατεστημένου με πολιτικές δυνάμεις που επαγγέλλονται τη “διάκριση” των εξουσιών και τις “καθαρές σχέσεις” μεταξύ πολιτικής και οικονομικών συμφερόντων, υπάρχει πεδίο δράσης και ανάληψης νέου ρόλου από τον κ. Καρατζαφέρη.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 11.06.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
