Ο προβληματισμός του κ. Κώστα Καραμανλή για την προεκλογική στρατηγική που θα ακολουθήσει ενόψει των Ευρωεκλογών αποτυπώθηκε μέσω των διαρροών του Μαξίμου αναφορικά του προσώπου που θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου της ΝΔ. Κατόπιν τούτου προέκυψε το «σίριαλ της Ευρωλίστας» - το τελευταίο επεισόδιο του οποίου θα παίζεται την Κυριακή το μεσημέρι όταν και ο πρωθυπουργός από το Ζάππειο Μέγαρο θα ανακοινώσει τις τελικές του επιλογές.
Μέχρι εκείνη την ώρα τρεις υποψήφιοι επικεφαλείς που υπηρετούν τρεις διαφορετικές προεκλογικές στρατηγικές θα είναι στο μυαλό του, με την τελική του απόφαση του να καθορίζεται από δυο δεδομένα που θα προκύψουν την τελευταία στιγμή. Η πρώτη αφορά στα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων που διενεργεί η Ρηγίλλης και η δεύτερη στο πρόσωπο που θα επιλέξει το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Καραμανλής θέλει να γνωρίζει με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος στις Ευρωεκλογές, καθώς και το πρόσωπο που θα αντιπαρατάξει το ΠΑΣΟΚ έναντι της ΝΔ.
Έτσι και θα γνωρίζει προς τα πού θα πρέπει να εστιάσει το βάρος της προεκλογικής του στρατηγικής. Αν για παράδειγμα διαπιστώσει ότι οι Ευρωεκλογές θα έχουν έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά και «δημοψηφισματικό» χαρακτήρα, ίσως να επιλέξει να δώσει έμφαση στη συσπείρωση των οπαδών του. Υπό αυτή την έννοια, καλύτερη επιλογή θα ήταν ενός κομματικού υποψηφίου – με φαβορί τον κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη έναντι των κ.κ. Άρη Σπηλιωτόπουλο και Δημήτρη Αβραμόπουλο (καίτοι τυχόν επιλογή του υπουργού Υγείας συνδέεται και με τα μελλούμενα στη ΝΔ…)
Σε περίπτωση που ο κ. Καραμανλής διαπιστώσει πως οι Ευρωεκλογές δεν θα έχουν έντονο κομματικό χρώμα και η ψήφος θα είναι «χαλαρή» θα μπορούσε να επιλέξει ένα πιο «ευρωπαϊκό» επικεφαλής με την Ευρωβουλευτή κ. Ροδούλα Κράτσα να εμφανίζεται επικρατέστερη.
Αν από την άλλη ο κ. Καραμανλής θα ήθελε να αντιπαρατάξει ένα πρόσωπο ευρύτερης «υπερκομματικής» αποδοχής έναντι ενός «λαμπερού» και «συμπαθή» υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ (π.χ. του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου) η επιλογή της κ. Μαριέττας Γιαννάκου θα ήταν η καλύτερη. Η πρώην υπουργός Παιδείας έχει επιτύχει εξάλλου, «ολική (πολιτική) επαναφορά» και – υπό προϋποθέσεις – μπορεί να μετατραπεί σε ισχυρό πολιτικό όπλο για τη ΝΔ.
Το ζήτημα εν προκειμένω είναι η… διαθεσιμότητα της πρώην υπουργού, η οποία δεν ξεχνά ότι σε μια δεδομένη στιγμή μετετράπη σε «αποδιοπομπαίο τράγο» των αντιδράσεων που προκάλεσε η απόπειρα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που επιχείρησε ο κ. Καραμανλής στην πρώτη κυβερνητική του θητεία. Όπως δεν ξεχνά πως αν δεν διαχειριζόταν με αξιοπρέπεια και θάρρος την περιπέτεια της υγείας της, σήμερα ουδείς από τους πρόθυμους χειροκροτητές της θα την υπολόγιζε.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 16.05.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
