Αργά ή γρήγορα ο Πρωθυπουργός θα προχωρήσει σε αλλαγές. Θα είναι ανασχηματισμός με συγχωνεύσεις υπουργείων και δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος; Θα είναι ανασχηματισμός του επικοινωνιακού επιτελείου; Θα είναι ανάθεση στον κ. Γιώργο Σουφλιά του συντονισμού του κυβερνητικού έργου; Θα είναι επάνοδος του κ. Βαγγέλη Μεϊμεράκη στο προσκήνιο με νέα θέση στη Ρηγίλλης για να «μαζέψει» εκ νέου το κόμμα; Ό,τι κι αν έχει στο μυαλό του ο κ. Κώστας Καραμανλής, ό,τι κι αν του προτείνουν συνεργάτες και σύμβουλοι, το βέβαιο είναι πως κάτι θα κάνει. Το είπε και χθες: «Φταίξαμε πρέπει να αλλάξουμε».
Αυτό που δε φαίνεται να αλλάξει ο πρωθυπουργός είναι η πολιτική του. Ήδη χθες απέρριψε για άλλη μια φορά το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΛΑ.Ο.Σ. «Δεν χρειαζόμαστε συνεργασίες, χρειαζόμαστε δουλειά», είπε για να σταματήσουν οι ψίθυροι στο εσωτερικό του κόμματός. Κατά συνέπεια όσο κι αν κάποιοι το πιέζουν να επιχειρήσει την ενσωμάτωση του ΛΑ.Ο.Σ. εκείνος επιλέγει να κρατά ανοικτό το παράθυρο του «μεσαίου χώρου» που βρίσκεται η δεξαμενή των ψηφοφόρων που του έδωσαν στο παρελθόν νίκες και μπορεί να του ξαναδώσουν και στο μέλλον.
Άλλωστε, γνωρίζει πολύ καλά πως ούτε είναι εύκολο να ενσωματώσει τον κ. Γιώργο Καρατζαφέρη, ούτε βεβαίως ότι μπορεί να προσδοκά εκλογικά οφέλη από τους ψηφοφόρους που στις ευρωεκλογές ψήφισαν ΛΑ.Ο.Σ., αν προηγουμένως δεν καταφέρει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των «προβληματισμένων», «αναποφάσιστων» ψηφοφόρων που στη συγκεκριμένη αναμέτρηση προτίμησαν την αποχή.
Η αποχή ωστόσο, δικαιολογείται κι από το κλίμα πόλωσης που επικράτησε προεκλογικά. Αν δηλαδή ο κ. Καραμανλής επιμείνει στην πολιτική πόλωσης που ακολούθησε προεκλογικά είναι πολύ πιθανό στην επόμενη κρίσιμη αναμέτρηση όχι να εισπράξει αποχή, αλλά ψήφο εναντίον του. Επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ότι η μετριοπάθεια κερδίζει. Όσο ο κ. Καραμανλής εμφανιζόταν μετριοπαθής – γεγονός που αποδίδονταν στην αυξημένη αυτοπεποίθηση – τόσο εισέπραττε θετικές ψήφους. Αντίστοιχα, όσο το ΠΑΣΟΚ κι ο κ. Παπανδρέου κινούνταν σε ρυθμούς «σκληρού ροκ» τόσο εισέπραττε άρνηση. Όταν ο κ. Καραμανλής εγκατέλειψε το μετριοπαθές προφίλ που με μεγάλη προσπάθεια φιλοτέχνησε, τόσο άρχισε να χάνει, επιτρέποντας στον πολιτικό του αντίπαλο (που άλλαξε προς το μετριοπαθέστερο – και σε βαθμό παρεξηγήσεως – την πολιτική φρασεολογία) να κερδίσει.
Υποστέλλοντας τη σημαία της πόλωσης, ο κ. Καραμανλής έχει πιθανότητες να μπει με αξιώσεις στην επόμενη αναμέτρηση. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι θα αξιωθεί επιτέλους ο τόπος να ακούσει για προγράμματα και να δει σχέδια ικανά να βγάλουν τη χώρα απ’ την κρίση. Σε αυτή την περίπτωση η συμβολή του κ. Καραμανλή δεν θα ήταν μόνο κομματικά, αλλά και εθνικά επωφελής.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 10.06.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
