Από τον Ιανουάριο του 2008 μέχρι σήμερα έχουν γίνει πάνω από 20.000 εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας. Ο ακριβής αριθμός όσων εργατών έμειναν ανάπηροι για το υπόλοιπο της ζωής, δεν είναι γνωστός. Γνωστό, σε λίγους, είναι πως 140 έχασαν τη ζωή τους. Ουδείς ωστόσο ανέδειξε την… επικινδυνότητα του φαινομένου κι ας έχει χαρακτηριστικά πραγματικής επιδημίας…
Όμως, στη «Δημοκρατία των ΜΜΕ» τέτοιου είδους χαρακτηριστικά δεν αναγνωρίζονται. Σε ένα… πολίτευμα που λειτουργεί με άλλους νόμους και κανόνες, απ’ αυτές που θα ανέμεναν ή θα φαντάζονταν ο απλός κόσμος, ένα απλό κρούσμα μπορεί να προκαλέσει θόρυβο, να δημιουργήσει πανικό. Υπό την προϋπόθεση ότι κάποιος ή κάποιοι θα ωφεληθούν απ’ την αναστάτωση που θα προκληθεί.
Στη περίπτωση του φαινομένου των εργατικών ατυχημάτων, πλην του θύματος, ίσως, και της οικογένειάς του, ουδείς άλλος θα ωφεληθεί με την αποκάλυψή του. Οι εργοδότες σίγουρα όχι. Το κράτος με τους ελλιπείς και αδύναμους μηχανισμούς ελέγχου της αγοράς εργασίας, πολύ περισσότερο.
Στην περίπτωση των «επιδημιών» που προκαλούν οι λογής ιοί που εντοπίζονται είτε στις αγελάδες, είτε στα πτηνά, είτε στους χοίρους, ωφελημένοι μπορεί να είναι πολλοί, πλην των τρομοκρατημένων πολιτών που παρακολουθούν τη ροή των «πληροφοριών» με «κομμένη την ανάσα».
Είναι τα ΜΜΕ που βρίσκουν ευκαιρία να αυξήσουν θεαματικότητες, ακροαματικότητες και κυκλοφορίες με τα «έγκυρα» και «αποκαλυπτικά» ρεπορτάζ που παρουσιάζουν. Είναι οι ασθενείς κυβερνήσεις, οι παραλείψεις και αρρυθμίες των οποίων περνούν προσωρινά σε δεύτερο πλάνο. Είναι τα οικονομικά συμφέροντα εκείνα που κερδίζουν απ’ τον προκαλούμενο πανικό. Τα εμβόλια κατά του ιού της γρίπης των πουλερικών που οι φαρμακοβιομηχανίες κατάφεραν να πουλήσουν παραμένουν αδιάθετα στις αποθήκες. (Αχρείαστα να είναι…)
Με διαγνωσμένη την αδυναμία πολιτικών, οικονομικών, τραπεζικών ελίτ να εντοπίσουν τον ιό που πλήττει την παγκόσμια οικονομία και να τον αντιμετωπίσουν, ο εντοπισμός και η αντιμετώπιση κάθε άλλου είδους ιού είναι μια διαδικασία που σαφώς προτιμάται. Άλλωστε, όλων των ειδών οι ιοί προκαλούν το δέοντα φόβο, ο οποίος βολεύει ένα σύστημα που προτιμά να δημιουργεί ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις, σε βάρος της πραγματικότητας και της αλήθειας.
Κι η αλήθεια είναι πως από τη νόσο των τρελών αγελάδων οι Βρετανοί επιβίωσαν. Η γρίπη των πουλερικών δεν πήρε τις διαστάσεις της παγκόσμιας πανδημίας που οι ειδικοί προέβλεπαν. Ανάλογη μάλλον θα είναι κι η κατάληξη της γρίπης των χοίρων που συν τοις άλλοις αδυνατούν να πετάξουν. Όμως, τα εργατικά ατυχήματα είναι μια επιδημία που υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Αλλά, για αυτή η κοινωνία επιδεικνύει ανοσία…
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 30.04.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου