Οι τελετές παραδόσεις – παραλαβής υπουργείων είναι συνήθως μονότονες και προβλέψιμες. Οι απερχόμενοι υπουργοί συνήθως εκθειάζουν τους αντικαταστάτες τους κι εκείνοι με τη σειρά τους ανταποδίδουν τις φιλοφρονήσεις. Το «φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα» επικαλύπτει πολιτικές διαφορές, ιδεολογικές αποκλίσεις, μεγάλες υποσχέσεις, προσωπικές φιλοδοξίες και πικρίες. Τα πάντα βρίσκονται στην υπηρεσία του τελετουργικού που διαρκεί ελάχιστα για να παραδώσει τη σκυτάλη στη «σκληρή δουλειά» και να φέρει την «ώρα ευθύνης».
Στο υπουργείο Πολιτισμού όμως, το τελετουργικό ήταν ελαφρώς διαφοροποιημένο. Όχι μόνο επειδή, μετά από δεκαπέντε χρόνια ήρθε ξανά η «ώρα της ευθύνης» για τον κ. Αντώνη Σαμαρά, όσο και γιατί αρκετοί φίλοι του Μεσσήνιου πολιτικού βρέθηκαν εκεί για να τον υποστηρίξουν. Τα θερμά λόγια του κ. Μιχάλη Λιάπη δεν ήταν παρά η εμφανής προσπάθεια ενός έμπειρου πολιτικού να εναρμονιστεί με τα συναισθήματα του ακροατηρίου του.
Κατά τα άλλα το τελετουργικό διήρκεσε λίγο και αμέσως μετά ξεκίνησαν οι εκτιμήσεις κι οι αναλύσεις περί του πολιτικού μέλλοντος ενός πολιτικού που δύσκολα περνά απαρατήρητος – είτε με την πολιτική του στάση, είτε με το παρουσιαστικό του. Το πολιτικό παρασκήνιο θέλει τον κ. Σαμαρά να επανέρχεται σε υπουργική θέση, λόγω της στενής φιλίας του με τον Πρωθυπουργό, ο οποίος τον δικαίωσε για την υπομονή που επέδειξε τα χρόνια που βρισκόταν στο πολιτικό περιθώριο.
Όμως, η επαναφορά του στο πολιτικό προσκήνιο σηματοδοτεί κάτι βαθύτερο. Την τοποθέτηση ενός πολιτικού που εκφράζει τη συνέχεια του «καραμανλισμού» στην αίθουσα αναμονής πριν το δωμάτιο της διαδοχής. Κι είναι ίσως ο βασικός λόγος για την μάλλον άκομψη έκφραση ενθουσιασμού των υποστηρικτών του, που με την παρουσία τους στην αίθουσα του υπουργείου Πολιτισμού, απλώς εξέφρασαν τα συναισθήματα σημαντικής μερίδας ψηφοφόρων της ΝΔ.
Υπό αυτή την έννοια, η επαναφορά Σαμαρά είναι ενδιαφέρουσα για το εσωκομματικό παιχνίδι που θα λάβει χώρα, όταν ο κ. Καραμανλής αποφασίσει να ανοίξει το δρόμο της διαδοχής. Για την ώρα βέβαια, ο Μεσσήνιος πολιτικός υστερεί ισχυρών πολιτικών ερεισμάτων. Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη έχει διευρύνει σαφώς την επιρροή της μετά το νέο ανασχηματισμό, γεγονός που επέτρεψε στον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να μην αντιδράσει σε μια υπουργοποίηση που επί μακρόν αρνούνταν.
Άλλωστε, το τελευταίο διάστημα, τόσο η υπουργός των Εξωτερικών, όσο κι ο νέος υπουργός Πολιτισμού κάθε άλλο παρά ανταγωνιστικά διακείμενοι εμφανίζονταν. Σε κρίσιμες ώρες για τη ΝΔ, στη Βουλή, οι δυο πολιτικοί εθεάθησαν να συνομιλούν σε πολύ θερμό κλίμα, ενώ πάει καιρός που αποφεύγουν να δώσουν την παραμικρή αφορμή για περί του αντιθέτου συμπεράσματα.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ, 09.01.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου