Το επιχείρημα προβάλει λογικό: Ό,τι δεν μπορεί να καταφέρει ένας μόνος του, δυο μαζί ίσως να είναι καλύτερα.
Το σενάριο της συγκυβέρνησης των δυο μεγάλων κομμάτων καλλιεργείται επί μακρόν στο παρασκήνιο. Αναδεικνύεται εντέχνως από συγκεκριμένους ανθρώπους και προβάλλεται με συγκεκριμένο τρόπο, σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους.
Το έναυσμα τις μέρες αυτές έδωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος. Η παρέμβαση του περί «ισχυρής, αξιόπιστης και σύγχρονης διακυβέρνησης» έγινε πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Οι γνωστοί αναλυτές ανέλαβαν να ερμηνεύσουν την κίνησή του. Στο ίδιο μοτίβο και τα χθεσινά φύλλα των εφημερίδων. Η έμμεση πλην σαφής κριτική του κ. Δασκαλόπουλου προς την κυβέρνηση ή ακόμα πιο καλοπροαίρετα (sic)... η εκδήλωση της αγωνίας του για τους κινδύνους της ελληνικής οικονομίας, πέρασε σε δεύτερο πλάνο. Η δήλωσή του ερμηνεύτηκε ως παραίνεση για προκήρυξη εκλογών και στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας, σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας των μεγάλων κομμάτων. Τι ήθελε τελικά να πει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, εκπρόσωπος της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας, ο καθένας μπορεί να το κρίνει υποκειμενικά.
Υπάρχουν ωστόσο και δυο αντικειμενικές παραδοχές. Η πρώτη αφορά στην εμφανή δυσκολία της κυβέρνησης να διαχειριστεί το μείγμα των σοβαρών προβλημάτων που έχουν προκύψει: Τη διεθνή οικονομική κρίση που ανέδειξε τις εγγενείς αδυναμίας της ελληνικής οικονομίας, το δυσκίνητο και σπάταλο κράτος, το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, την πτώση των ποσοστών της στις δημοσκοπήσεις, τη λαϊκή δυσαρέσκεια, το φόβο και την ανασφάλεια των πολιτών για το μέλλον. Αναζητά μια διέξοδο είτε στις εντυπώσεις που δημιούργησε το mea culpa Πρωθυπουργού για το Βατοπέδι, είτε στις εντυπώσεις του επικείμενου ανασχηματισμό που σχεδιάζει ο κ. Καραμανλής, πριν ή μετά τις γιορτές.
Η δεύτερη παραδοχή αφορά στη σταδιακή άνοδο του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί ακόμα να μην έχει καταφέρει να εισπράξει πολιτικά τη δυσαρέσκεια των πολιτών από τη διακυβέρνηση της ΝΔ, αλλά αποφεύγοντας τα λάθη και με τη στοιχειώδη μεθοδικότητα που επιδεικνύει, έχει καταφέρει να παγιώσει ένα σημαντικό προβάδισμα που του επιτρέπει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις..., να βλέπει ακόμα και αυτοδυναμία. Προς την επίτευξη του στόχου αυτού μένουν ακόμα πολλά να γίνουν, πλην όμως επί του παρόντος έχουν εκλείψει οι προϋποθέσεις (διότι λόγοι μπορούν ακόμα να υπάρχουν...) που κάποιο εκ των προβεβλημένων στελεχών θα επιχειρούσε να «κουνήσει το τάβλι» στο κ. Γιώργο Παπανδρέου.
Όσο λοιπόν η κατάσταση παραμένει ρευστή, σενάρια όπως αυτό της συγκυβέρνησης των δυο μεγάλων κομμάτων βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να ευδοκιμήσουν. Το ζητούμενο είναι αν η πλειονότητα των πολιτών έχει προετοιμαστεί... αναλόγως για να το ασπαστεί...
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ 19.12.2008)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου