
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εξυπνάδα για να αντιληφθεί κανείς την ουσία της υπόθεσης του Βατοπεδίου. Διότι παρά το πολυσύνθετο της υπόθεσης, στο βάθος το σκεπτικό είναι απλό.
Για να στηθεί η δουλειά της διαχείρισης και αξιοποίησης οποιασδήποτε ακίνητης περιουσίας απαραίτητη προϋπόθεση είναι η... ύπαρξη της περιουσίας. Στη Βιστονίδα, η Μονή δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία. Μόλις 1.700 στρέμματα της ανήκουν. Οι δαιμόνιοι καλόγεροι Εφραίμ και Αρσένιος έβαλαν στο μάτι γύρω στα 25.000 στρέμματα που ανήκουν στο Δημόσιο. Με τις επαφές και τις γνωριμίες ξεκίνησαν «αγώνα» για να αποδείξουν ότι η περιουσία που επωφθαλμιούν ανήκει στη Μονή.
Απόδειξη της κυριότητας δεν αποτελεί ούτε γνωμοδότηση κάποιας δημόσιας υπηρεσίας, ούτε διοικητική πράξη, ούτε υπουργική απόφαση. Απόδειξη της κυριότητας αποτελεί μόνο συμβολαιογραφική πράξη ή απόφαση Δικαστηρίου. Οι μοναχοί δεν διαθέτουν ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Γιαυτό και προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη με αγωγή ζητώντας να αναγνωριστεί στη Μονή η κυριότητα των 25.000 στρεμμάτων που εποφθαλμιούν.
Για λόγους που είναι λίγο πολύ γνωστοί η υπόθεση εκκρεμοδικεί. Και πριν υπάρξει απόφαση, οι μοναχοί ασυγκράτητοι ξεκινούν τις ανταλλαγές. Στις συνεννοήσεις που κάνουν, στις διάφορες υπηρεσίες που πηγαίνουν, κινούνται ωσάν οι εκτάσεις να τους ανήκουν. Στηρίζουν μια ολόκληρη επιχείρηση real estate χωρίς τη βασικότερη νομική κατοχύρωση. Ίσως αυτό να «παραπλάνησε» τους υπουργούς – όπως αποφάνθηκε ο Εισαγγελέας Σανιδάς – καθώς ουδείς μπορούσε να διανοηθεί την έκταση μιας τέτοιας δραστηριότητας χωρίς νομικές διασφαλίσεις. Ακόμα και οι πιο αδίστακτοι «επιχειρηματίες» θα φοβόντουσαν την τσιμπίδα του νόμου, καθώς στην περίπτωση αποκάλυψης της απάτης ο δρόμος για τη φυλακή θα ήταν εξασφαλισμένος.
Η δικαιολογία της «παραπλάνησης», ωστόσο, δεν απαλλάσσει τους υπουργούς από τις πολιτικές τους ευθύνες. Αν δεν ήξεραν για την εκκρεμοδικία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης και παραπλανήθηκαν από τους Εφραίμ και Αρσένιο, είναι ακατάλληλοι να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Ακόμα όμως κι αν πίστεψαν – χωρίς να το ψάξουν! – πως όλα είναι νομότυπα – όπως τα παρουσίαζαν οι καλόγεροι – τότε ελέγχονται πολιτικά, καθώς οι ανταλλαγές έγιναν με βλάβη του Δημοσίου συμφέροντος. Εδώ τελειώνει και το θέμα της απόδοσης πολιτικών ευθυνών.
Μένουν να αποδοθούν κι οι ποινικές ευθύνες. Για τους καλόγερους δεν τίθεται θέμα. Είναι σε δεινή θέση, πόσο μάλλον όταν τελικά το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης εξέδωσε την απόφασή του, απορρίπτοντας την αγωγή της Μονής. Για τους πολιτικούς που ενεπλάκησαν απαιτείται να αποδειχθεί ο δόλος. Εξαιρετικά δύσκολο, αλλά σε κάθε περίπτωση ζήτημα της Δικαιοσύνης.
Διότι οι πολίτες έχουν ήδη κρίνει την υπόθεση κι έχουν αποδώσει τις ευθύνες εκεί όπου ανήκουν.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο οπισθόφυλλο της ΕΞΠΡΕΣ 28.11.2008)
Για προβολή σε μορφή pdf:http://vex.kapatel.gr/PDF/rsc/8848a325/tmp56.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου