Σελίδες

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Σε αναζήτηση σύμπλευσης


Μια από τις λιγοστές βεβαιότητες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, είναι πως τον Ιούνιο έχουμε Ευρωεκλογές! Βεβαία, πλέον, είναι κι η σημερινή συνάντηση των κ.κ. Παπανδρέου – Αλαβάνου. Αβέβαια, είναι η κατάληξή της, αλλά λίγες ώρες αναμονή κι θα φανεί αν το ιδιότυπο φλερτ ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ έχει προοπτικές να γίνει αρραβώνας γιατί όχι και γάμος…!

Οι «ανανεωτικοί» του ΣΥΝ θα έβλεπαν θετικά μια τέτοια εξέλιξη. Είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη Αριστερά ως πρωταγωνίστρια στη κατεύθυνση των μεγάλων προοδευτικών συσπειρώσεων για μια προοδευτική διακυβέρνηση και αντ’ αυτού εισπράττουν ένα ΣΥΡΙΖΑ που έχει λυμένο το ζωνάρι για καβγά με όλα τα υπόλοιπα κόμματα.

Εδώ κι ένα χρόνο το δίδυμο της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν πράττει τίποτα από το να καταγγέλλει και να αρνείται. Αρχικά, το σχέδιο λειτούργησε. Οι φωνές κι οι εντυπωσιασμοί φούσκωσαν τα δημοσκοπικά πανιά του ΣΥΡΙΖΑ που βγήκε στη μέση της θάλασσας με το αδιανόητο ποσοστό του 16%. Όταν όμως τα κύματα άρχισαν να κτυπούν το σκάφος, η ηγεσία έπαθε ναυτία. Οι ζαλάδες οδήγησαν σε εσφαλμένες επιλογές και σε μια αλαζονική συμπεριφορά έναντι του ΠΑΣΟΚ που ενόχλησε τους προοδευτικούς ψηφοφόρους. Όχι γιατί ξαφνικά είδαν ένα βελτιωμένο ΠΑΣΟΚ, ούτε και τις εκκλήσεις του για συνεργασία πολιτικά ειλικρινείς και ανιδιοτελείς. Αλλά γιατί σε ώρες κρίσιμες για τον τόπο, όπου στο τιμόνι βρίσκεται μια κυβέρνηση με εμφανείς αδυναμίες, δεν χωρούν πολυτέλειες αντιδικιών στην ευρύτερη δημοκρατική παράταξη.

Όπως όμως συμβαίνει στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, οι ίλιγγοι και οι ζαλάδες είναι συγκυριακές. Κι όταν επέρχεται νηφαλιότητα, οι καταστάσεις αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία και ρεαλισμό. Βάση λοιπόν των νέων δεδομένων, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια τελευταία ευκαιρία να ξαναμπεί στο πολιτικό παιχνίδι, όσο ακόμα στην κοινωνία δεν έχει παγιωθεί η αντίληψη πως το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να κυβερνήσει μόνο και αυτοδύναμο.

Όσο υπάρχουν ακόμα εκείνοι που θεωρούν απαραίτητη μια δύναμη για να εξισορροπεί την κυβερνητική αυταρέσκεια των περισσοτέρων και σημαντικότερων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτή η δύναμη δεν μπορεί παρά να προέλθει από μια σύγχρονη και σώφρων Αριστερά που θα εμπλουτίσει το «σύγχρονο» λόγο του Γιώργου Παπανδρέου και θα εκλογικεύει κάθε φορά τα μεθυσμένα απ’ τη λογική της εξουσίας στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω είναι βέβαιο πως θα συμβεί. Το βέβαιο είναι πως το Ιούνιο θα έχουμε Ευρωεκλογές κι εκεί ο καθένας θα θελήσει να μετρήσει τις δυνάμεις του. Αβέβαιο είναι αν η καταμέτρηση δυνάμεων θα γίνει νωρίτερα…

Π.Κ.Μαυρίδης

(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ 30.01.2009)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: