Το θέμα δεν είναι αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την πρόταση του προέδρου του ΕΒΕΑ, Κωνσταντίνου Μίχαλου, για ελαστικοποίηση του ωραρίου, μείωση των εργάσιμων ημερών με αντίστοιχη μείωση αποδοχών και ασφαλιστικών εισφορών. Διότι τί ποιο φυσιολογικό από το να αντιμετωπίζεται αρνητική ή θετικά μια πρόταση.
Το θέμα δεν είναι ούτε ο χρόνος που επέλεξε να διατυπώσει την πρότασή του. Κάποια στιγμή, κάποιος, θα έλεγε κάτι ανάλογο. Με την οικονομική κρίση να βρίσκεται προ των πυλών και να απειλεί με ασφυξία την αγορά, τι ποιο φυσιολογικό να το κάνει τώρα.
Το θέμα δεν είναι ούτε ότι ο κ. Μίχαλος είναι στέλεχος της ΝΔ κι ότι έχει χρηματίσει Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, άρα οι θέσεις του απηχούν απόψεις κυβερνητικών και οικονομικών κύκλων με συγκεκριμένες επιδιώξεις. Διότι ο κ. Μίχαλος είναι πάνω από όλα πρόεδρος του ΕΒΕΑ και εκπροσωπεί θεσμικά τις θέσεις του κλάδου του. Προφανώς, λοιπόν, για να ζητά τέτοιες ρυθμίσεις έχει κάνει τις σχετικές διαβουλεύσεις κι έχει πάρει την ανάλογη έγκριση.
Το θέμα δεν είναι ούτε γιατί την έκανε. Σε μια κοινωνία που θέλει να θεωρείται ελεύθερη και δημοκρατική, ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του. Τόσο απλά. Γιατί εκφράζει μια συγκεκριμένη άποψη μπορεί κανείς να το υποθέσει, κρίνοντας από το ποιόν και τη θέση του ανθρώπου που την εκφράζει.
Το θέμα λοιπόν είναι ότι μια πρόταση για το τρόπο διαχείρισης της παρούσας κατάστασης έπεσε στο τραπέζι της δημόσιας διαβούλευσης, ασχέτως αν ακόμα γύρω απ’ αυτό δεν βρίσκεται κανείς. Διότι, όλοι λένε τις απόψεις τους, όλοι έχουν μια πρόταση να καταθέσουν, ουδείς δέχεται να καθίσει γύρω από ένα τραπέζι όπου θα παρευρίσκονται κι άλλοι.
Κι αυτό είναι το πλέον επικίνδυνο στην παρούσα φάση, όπου χρειάζεται η συνεργασία όλων για την επίτευξη ευρύτερων συναινέσεων και από κοινού αντιμετώπισης ενός κινδύνου που απειλεί τους πάντες.
Από κει και πέρα είναι ένα βασικό θέμα αν επιχειρείται έμμεσα ή άμεσα καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων – τα οποία όμως δεν είναι ίδια για άλλους... Όπως είναι κι ένα άλλο θέμα ο τρόπος με τον οποίο θα προστατευθούν οι επιχειρηματίες που μπροστά στον κίνδυνο μείωσης των κερδών τους, φέρονται αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε απολύσεις ή ακόμα και κλείσιμο των επιχειρήσεων τους. Όπως είναι θέμα ο τρόπος που οι τράπεζες θα ανοίξουν επιτέλους τις στρόφιγγες του χρήματος για να τονωθεί η ρευστότητα στην αγορά. Και βεβαίως είναι θέμα το πως επιτέλους η πολιτική θα εξέλθει απ’ το φαύλο κύκλο της σκανδαλολογίας, ώστε να ασχοληθούν οι πολιτικοί με τα ουσιαστικά προβλήματα των πολιτών.
Π.Κ.Μαυρίδης
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΕΞΠΡΕΣ 5.12.2008)
Για προβολή pdf, κλικ στον τίτλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου